ԱՆՇՓՈԹԱԲԱՐ ԱՆՇՓՈԹԱՊԷՍ. ἁσυγχύτως. citra confusionem, inconfuse, distincte. Առանց շփոթութեան. առանց առնակելոյ. որոշակի.
Էական բնութիւն բանին խառնեալ անշփոթ ի մեր բնութիւն. (Շար.։)
Խառնի ընդ մեզ անշփոթաբար. (Շ. խոստ.։)
Անշփոթաբար եւ անքակապէս միացեալ Անշփոթաբար եւ անբարժանապէս. (Խոսրովիկ.։)
Ի միում մասին կարող գոն հակառակքն անշփոթաբար գոյանալ ըստ այլեւայլ ժամանակի։ Տարորոշ քանակն կարօղ գոյ անշփոթաբար զանազան տեսակս ընդունել. (Սահմ. ՟Ա. ՟Ժ՟Է։)
Ըստ կարգի եւ ըստ խորհրդոյն անշփոթաբար ճառէր. (Վրք. ոսկ.։)
Եւ Առանց խռովութեան կամ պղտորութեան. կարգաւորաբար.
Զոր ինչ կարող ես առնել, արա՛ անշփոթ։ Պահել զմիտս անշփոթ։ Պահէր զհոգին անշփոյթ ի նմա։ Զամենայն կրեսցէ անշփոթաբար։ Բարւոք կայիւք եւ անշփոթաբար կացեալս։ Եւ դո անշփոթապէս աղօթես առ աստուած. (Վրք. հց.։ Դիոն. եկեղ.։ ՃՃ.։)